نوشتن از مقوله هنرهای هفتگانه است؛ هنر بخشی است نهاده در سرشت و اگرچه بیشتر هنرها تعلیمی و اکتسابی نیستند، اما آشکار است که نمیتوان پنجره‌های آموزش را بر روی دلبستگان به هنرهای هفتگانه بست.
ما در حال حاضر به زبان فارسی دری سخن میگوییم و با همین زبان توسط الفبای عربی مطلب مینویسیم. زبان ما به طور طبیعی شامل واژه‌های دخیل زیادی است. اما باید در نظر داشته باشیم که در شرایط برابر و مساوی، انتخاب نخست باید از بین واژگان فارسی صورت گیرد. واژه‌هایی که کنار هم قرار میگیرند، باید ساده و آهنگین بوده و یکدیگر را جذب کنند؛ نه دفع. بنیان جمله و شالوده کلام در زبان فارسی بر سادگی استوار است و نویسنده باید از به کار بردن عبارت‌های بلند پرهیز کند و اینگونه عبارت‌ها را به چند جمله ساده و کوتاه بدل کند.
شیوه بررسی و نقد رأی در این کتاب بر این منوال نهاده میشود که پس از آوردن متن رأی، هر نکته‌ای را که درخور یادآوری است، مؤلف بازگفته است؛ اگرچه آن نکته در بیشتر آراء و احکام به تکرار آمده باشد.
در کتاب حاضر دادنامه‌های صادره از دادگاه‌های مختلف کشور مورد نقد و بررسی قرار گرفته است و نهایتاً از سوی مؤلف سفارش میشود که قاضی یا امضاکننده نهایی رأی یا قرار، یک بار دیگر با دقت نوشته‌های تایپ‌شده را بخواند و پس از اطمینان از سلامت کار، آن را امضا نماید.
نویسنده باید توصیه‌های نگارشی و سفارش‌های درست‌نویسی را همواره در نظر داشته باشد. به نظر میرسد به بهانه نقد و تحلیل و بررسی آراء نیز بتوان همچنان در جای خود به طرایف و ظرایف دیگری هم اشاره کرد که در کتاب حاضر به آن سامان داده شده است.
اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “نقد نگارشی آرای قضایی”
محصولات مشابه
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.