مصالح عالیه کودک در فقه و حقوق و اسناد بین‌الملل (بر اساس سلسله نشست‌های تخصصی)

کودکان به لحاظ ضعف جسمانی و توانایی ذهنی که دارند، از اقشار آسیب‌پذیر جامعه به شمار می‌آیند؛ لذا برای رشد و بالندگی همواره نیازمند حمایت‌های مادی و معنوی از سوی دیگران خصوصاً خانواده می‌باشند.
غبطه کودک و رعایت مصلحت او عنوانی مؤثر و کارا در فقه اسلامی بوده و حضور مصلحت به عنوان محور اصلی در تشریع و قانون‌گذاری از یک سو و نیز نقش آن در استنباط از سوی دیگر نشان از اهمیت بالای آن دارد. شایان ذکر است چالش‌های فراوانی فراروی تأمین مصالح عالی کودک در جامعه بین‌الملل به صورت عام و در جامعه ایران به طور خاص قرار داشته و نیازمند ارائه و تطبیق راهکارهای فقهی و حقوقی متناسب و مؤثر در جهت حل مسأله مربوط به آن‌هاست. از مهم‌ترین این چالش‌ها می‌توان به موادی مانند تنبیه و تأدیب کودکان توسط والدین و سرپرستان قانونی، حضانت و سرپرستی کودکان، ازدواج زودهنگام و اعمال مجازات‌های سالب حیات درباره کودکانی که زیر سن ۱۸ سال مرتکب جرم می‌شوند، اشاره کرد. برای حل چالش‌های یادشده و نظایر آن در حوزه‌های مختلف نقنین، قضا و … در ایران، بررسی دقیق و مطالعه تطبیقی و عمیق مصلحت کودک در فقه امامیه، حقوق ایران و همانندی آن با تعبیر «منافع عالیه کودک» در اسناد بین‌الملل به ویژه کنوانسیون حقوق کودک ضرورت می‌یابد تا از این طریق بتوان راهکارهای مؤثری را در جهت تجدید نظر در حوزه‌های مختلف مربوط به کودکان در حقوق ایران در رابطه با تأمین مصالح عالیه آنان پیشنهاد داد.
شایان ذکر است چالش‌هایی که مورد بررسی قرار گرفته و به آن‌ها اشاره شده، از مطالعه صدها آرای قضایی استنتاج شده است که خود بیانگر اهمیت موضوع و ضرورت واکاوی ماهیت مصلحت و غبطه کودک و جایگاه آن و اشاره به چالش‌های فراروی آن در جامعه و محاکم دادگستری است.
کتاب حاضر بر اساس سلسله نشسته‌های تخصصی است که با حضور اساتید به نام در حوزه «مصالح عالیه کودک» مورد بحث و بررسی قرار گرفته و سپس تدوین یافته است.